Mikołaj Grynberg, Izabela Morska, Paulina Małochleb

grafika: Aleksandra Grunholz
Spotkanie
27.11.2025, 18:00  |  Black Woolf Coffee & Books, Katowice

Wstęp wolny
Spotkanie tłumaczone na PJM

W wydanej kilka miesięcy temu książce „Rok, w którym nie umarłem” Mikołaj Grynberg opisuje leczenie i dochodzenie do siebie po poważnym zawale. Z kolei w „Znikaniu” Izabela Morska pokazuje długą, heroiczną walkę o swoje zdrowie i o siebie w zderzeniu z systemem. „Kiedy jednak człowiek leży na wznak i patrzy prosto przed siebie, niebo okazuje się czymś tak dalece innym, że aż można doznać wstrząsu”, pisała w eseju „O chorowaniu” Virginia Woolf*. Chorowanie zmienia perspektywę, zmienia chorującego i jego najbliższe otoczenie. Z jednej strony choroby nam powszednieją, ponieważ co rusz słyszymy o tym, że ktoś ma raka, miał zawał, przeszedł ciężką operację, jest obłożnie chory. Z drugiej strony — choroba wywołuje poważny lęk, odruch wyparcia i agresję, co uwydatniła niedawna pandemia. O chorowaniu, systemie, leczeniu, lekarzach, przychodniach z autorami porozmawia krytyczka i badaczka literatury Paulina Małochleb. Więcej o uczestnikach spotkania można przeczytać poniżej.

*Virginia Woolf, „O chorowaniu”, tłum. Magda Heydel, Wydawnictwo Czarne 2010

Uczestnicy spotkania

MIKOŁAJ GRYNBERG

Pisarz i fotograf, z wykształcenia psycholog. Autor albumów „Dużo kobiet” (2009) i „Auschwitz — co ja tu robię?” (2010), zbiorów rozmów „Ocaleni z XX wieku” (2012), „Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne” (2014) i „Księga wyjścia” (2018) oraz tomów opowiadań: „Rejwach” (2017, nominacja do Nagrody Literackiej Nike i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus) i „Poufne” (2020). W 2021 roku zadebiutował jako reżyser filmem dokumentalnym „Dowód tożsamości” wyprodukowanym przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Od lat zajmuje się problematyką i historią polskich Żydów w XX wieku, zadając sobie i swoim rozmówcom pytania o to, jak to jest być Żydem w Polsce i co to tak naprawdę znaczy. Od kilku lat prowadzi warsztaty pisania historii osobistych.

Fot. Mikołaj Starzyński

IZABELA MORSKA

Jedna z najbardziej wyrazistych postaci polskiego życia literackiego po 1989 roku, autorka dziennika z podróży do ciemnej krainy systemu medycznego „Znikanie” (2019, Pomorska Nagroda Literacka 2020). Nauczycielka twórczego pisania, autorka wciąż inspirującego podręcznika „Twórcze pisanie dla młodych panien” (1999). Poetka, której wiersze ukazują się w międzynarodowych antologiach. Pasjonatka teorii postkolonialnych. Autorka „Absolutnej amnezji” (1995), „Madame Intuity” (2002) i „Trojki” (2024). Felietonistka portalu Gdańsk Miasto Literatury. Stypendystka Rezydencji Wyszehradzkich (2021) i OSA Archivum (2022) w Budapeszcie, laureatka Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości (2018). Od 2009 roku wykłada konteksty historyczne i kulturowe literatury amerykańskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Aktywistka wyobraźni. Mieszka w Gdańsku.

Fot. Marek Zimakiewicz

PAULINA MAŁOCHLEB

Krytyczka, badaczka literatury i wykładowczyni. Laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów, stypendystka NCK „Młoda Polska”. Autorka książki „Przepisywanie historii. Powstanie styczniowe w powieści polskiej” (2014) oraz bloga ksiazkinaostro.pl. W Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie kieruje Ośrodkiem Komunikacji. Wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Fot. Basia Budniak